W ramach realizacji ogólnopolskiego projektu edukacyjnego „W skarbcu Polski”, dzieci uczęszczające do świetlicy szkolnej „Słoneczko” zrealizowały kolejne zadanie nr 8 – strój regionalny. Jak Polska długa i szeroka mieni się różnorodnością barw w strojach ludowych. Jednym z najbardziej charakterystycznych przejawów kultury ludowej jest strój. Warmiński strój ludowy zaniknął już pod koniec wieku XIX, na skutek ówczesnych przeobrażeń historycznych i ekonomicznych na tym terenie. Warmiacy nosili strój prosty, kolorowy, dostosowany do dnia powszedniego i świątecznego.
Najważniejszymi cechami stroju kobiecego były koszule szyte z białego, lnianego płótna. Przód miały rozcięty i zapinany na guziki, rękawy marszczone wykończone mankietem, kołnierzyk niewielki, wykładany. Typowym elementem kobiecego stroju warmińskiego były czepce, zwane twardą mycką lub galonkiem, z pięknie haftowanymi złotymi lub srebrnymi nićmi denkami, wiązane pod brodą, ozdobione z tyły jedwabnymi wstążkami opadającymi na plecy. Kobiety nosiły obcisłe kaftaniki i kabaty kloszowo usztywniane z tyłu oraz długie, sięgające kostek, spódnice (zwane kitlami)u dołu ozdobione falbanami i pliskami. Pod spódnice ubierane były jedna lub dwie halki, które nadawały ubiorowi kloszową sylwetkę. Uzupełnieniem kobiecego stroju była kaszmirowa lub turecka chusta narzucana na ramiona i plecy. Tradycyjnym elementem męskiego stroju warmińskiego była długa jasnogranatowa, szara lub brązowa sukienna sukmana, szyta z wełnianej folowanej tkaniny, przewiązana w pasie kolorową krajką. Strój męski składał się z czerwonej kamizelki zwanej westą, która zapinana była na osiem błyszczących guzików z długim, obszernym kołnierzem W lecie noszono białe parciane spodnie, zimą zaś granatowe lub czarne sukienne spodnie, wpuszczone w długie skórzane buty zwane skórzniami. Na głowie noszono kołpak, czyli futrzaną czapkę. Latem nakryciem głowy był słomkowy lub filcowy kapelusz. Po II wojnie światowej strój warmiński został zrekonstruowany. Podczas rekonstrukcji nastąpiło pomieszanie elementów stroju warmińskiego i mazurskiego. Tak zrekonstruowany strój określany bywa jako strój warmińsko- mazurski. Strój ten obecnie stanowi „kostium” ubierany podczas ważnych uroczystości lokalnych, imprez artystycznych, noszony jest zarówno przez ludność miejscową jak i napływową. W ramach zajęć dzieci rysowały i kolorowały warmiński strój ludowy (damski i męski).